Binnenkort gaat opleiding VO-intervisiebegeleider weer van start. Tijdens dit traject leren deelnemers methodieken toe te passen die in intervisie worden gebruikt. Als deelnemer leert u bijvoorbeeld de dynamiek in uw team in te zetten om diepgaand met collega’s in gesprek te gaan. En u leert de kunst van het vragen stellen en het anders luisteren. Vijf deelnemers die de opleiding tot intervisiebegeleider volgen, delen hun ervaringen en vertellen hoe zij het geleerde in praktijk brengen. 

 

Annelies van Dorst (teamleider, Scala College) 

“Tijdens mijn deelname aan het intervisietraject Lead & Learn in 2018 merkte ik hoe waardevol intervisie kan zijn. Ik heb besloten om me verder te verdiepen in het begeleiden van intervisies, ook omdat we bij ons op school bezig zijn met een ontwikkeling naar meer  gepersonaliseerd leren. Daar past intervisie natuurlijk heel mooi bij. Tijdens dit traject krijg je verschillende tools en methodieken aangereikt, maar de focus ligt op het doen. In eerste instantie oefen je met intervisiebegeleiding in jouw eigen groep; een heel veilige setting. Daarna ga je ook buiten die groep aan de slag. Na een tijdje merkte ik: ik heb door hoe het werkt. Ik ben nog niet volleerd, maar ik ken de basis. Als er nu een keer wat misgaat, is dat niet erg, want ik weet hoe ik het kan herstellen. 

Waarom ik intervisie zo waardevol vind? Voor mij is het één plus één is drie. Doordat je met elkaar bezig bent met een casus, leert niet alleen de inbrenger ervan, maar heeft het voor alle deelnemers in de intervisiegroep uiteindelijk een waardevolle opbrengst.” 
 


Marc van Buuren (rector, Kennemer College) 

“Ik zit in een fase van mijn loopbaan waarin ik het erg interessant vind om me verder te ontwikkelen op procesniveau. Dat is ook de reden dat ik me heb aangemeld voor de opleiding VO-intervisiebegeleider. Ik ben van nature een bevlogen onderwijsman en als rector merk ik dat dat mijn kracht, maar soms ook mijn valkuil is. Veel mensen in het onderwijs hebben een soort eigenwijsheid. En volgens mij is het de kunst om als leidinggevende die eigenwijsheid te benutten. Als je dat doet, ontstaat er veel meer betrokkenheid: collega’s komen uit de weerstand en voelen de ruimte om zelf te zoeken naar passende vervolgstappen. 

Ik heb geleerd om me meer beschouwend op te stellen in mijn werk. In gesprekken ga ik bijvoorbeeld minder snel op zoek naar concrete oplossingen. Fascinerend om te merken: hoe minder je daarin het voortouw neemt en hoe meer vragen je aan de groep stelt, hoe sneller je samen tot een oplossing komt. 

Mooi aan dit traject vind ik dat wij als groep worden begeleid door ervaren intervisiebegeleiders; dat maakt het een soort meta-traject. De begeleiders zijn door de manier waarop zij in de groep staan een prachtig voorbeeld hoe ik zelf ook als intervisiebegeleider wil optreden: zuiver, in verbinding, gedreven maar zonder oordeel.” 
 


Laura van Dasselaar (teamleider, RSG Magister Alvinus) 

“In dit traject kom je er weer achter hoe mooi het is om van en met elkaar te leren. Je ervaart echt de kracht van het gesprek. Je leert hoe je betere vragen kunt stellen en hoe je op een andere manier naar anderen kan luisteren. Ik merk dat het mij helpt om samen met mijn team meer diepgang te krijgen in gesprekken. Deze vaardigheden gebruik ik ook in mijn dagelijkse werk, in voortgangsgesprekken met mijn teamleden en bijvoorbeeld ook in gesprekken met leerlingen. De intervisie-methodieken zijn dus zeker niet alleen zinvol voor een intervisiebijeenkomst. 

Het belangrijkste inzicht dat ik tijdens dit traject heb opgedaan? Je bent zelf vaak bezig met waar jij naartoe wilt, maar het is juist erg interessant om nieuwsgierig te blijven naar waar de ander naartoe wil. Daarbij is een open houding van cruciaal belang. En soms betekent het dat je in gesprek met anderen je eigen waarden en ideeën even moet parkeren. Nieuwsgierig blijven naar de ander en zonder oordeel luisteren, dat levert veel op.”
 


Martien van der Velde (teacher leader en docent, Udens College) 

“Het belang van professionele begeleiding bij intervisie is heel erg groot. Als de begeleiding niet goed is, blijf je hangen op het niveau van uitwisselen van ervaringen. Nu ik zelf deelneem aan het traject VO-intervisiebegeleider zie ik de uitdagingen daarvan. Ik denk dat ik me op dit moment in de fase bewust onbekwaam bevind. Ik zie duidelijk waar mijn ontwikkelpunten liggen en ben intrinsiek gemotiveerd om hier verder in te groeien. In gesprekken in mijn dagelijkse werk ben ik me hier ook bewust van. Stel ik helpende vragen? Geef ik voldoende ruimte in gesprekken? Duw ik een ander niet de richting op die ik eigenlijk zelf voor ogen heb? 

Ik ben ervan overtuigd dat het in zo’n ontwikkelproces noodzakelijk is om af en toe te struikelen. Als je hier struikelt, maak je per definitie een zachte landing: de begeleiders van dit traject zorgen voor constructieve feedback en brengen dat met veel sympathie. Het is me nu ook weer duidelijk geworden hoe krachtig het is als je je kwetsbaar durft op te stellen. Je kwetsbaar opstellen levert interactie op professioneel niveau.” 
 


Claudia Bolluijt (adjunct-directeur, d’Oultremontcollege) 

“Ik heb me aangemeld voor de opleiding VO-intervisiebegeleider, omdat ik graag wil leren hoe ik in gesprekken meer op zoek kan gaan naar onderliggende waarden en overtuigingen, in plaats van (alleen) acteren op de gevolgen. Hoe ik meer proactief in plaats van reactief kan werken. Een deel van wat ik tijdens dit traject leer, wist ik onderbewust al wel, maar door er samen met andere deelnemers heel bewust mee aan de slag te gaan, merk ik dat ik me verder ontwikkel. 

Ik ben me er bewust van geworden hoe waardevol het is om in gesprekken af en toe stiltes te laten vallen. En hoe je door andere vragen te stellen, het probleem verder uit kunt diepen, zonder direct op zoek te gaan naar een oplossing voor het probleem. Dat is denk ik ook het belangrijkste inzicht dat ik heb opgedaan; je hoeft niet altijd een antwoord te geven op een vraag. Het is veel zinniger om de juiste vragen te stellen aan de ander, zodat hij/zij er zelf over na gaat denken. Op die manier gaat je gesprekspartner vanzelf ook meer in de actiestand.  

Ik wil andere schoolleiders meegeven dat het ontzettend waardevol is om af en toe uit de dagelijkse praktijk te stappen en de tijd te nemen om samen met anderen te reflecteren. Je kunt pas goed voor een ander zorgen als je goed voor jezelf zorgt. Even stilstaan en écht met elkaar in gesprek gaan; alleen dat al is van meerwaarde!”